Voogdij

 

Testamentaire voogdij

Ouders hebben de mogelijkheid om in testament een voogd aan te wijzen, die met de voogdij over hun minderjarige kinderen zal worden belast.

Indien er geen voogd is aangewezen, benoemt de rechter een voogd.

Indien ouders ieder een andere voogd in een testament hebben aangewezen, beslist de kantonrechter welke voogd wordt aangewezen, bij gelijktijdig overlijden van de beide ouders.

Iedere ouder kan in een testament een voogd aanwijzen. Omdat een testament een eenzijdig stuk is, zullen ouders ieder in een eigen testament een voogd moeten aanwijzen.

De ouders kunnen in een testament geen instelling als voogd aanwijzen.

 

Aanvaarding

Wil de voogdij in werking treden dan moet de in het testament benoemde voogd een verklaring afleggen bij de rechter, dat hij de voogdij wil aanvaarden. Dit gebeurt dus bij testamentaire voogdij dus pas na overlijden.

Er zijn 3 mogelijkheden.

1. Als de testamentair benoemde voogd zich nog niet heeft uitgesproken of hij de voogdij wel of niet wil aanvaarden, kan in de tussenliggende periode, de rechter op verzoek van de andere ouder, die nog geen gezag heeft, die andere ouder toch met het gezag over het kind belasten.

Bij deze beslissing staat het belang van het kind voorop. Dit betekent dat de rechter dit niet zal doen, als hij bang is dat een dergelijke beslissing niet in het belang van het kind is.

2. Als de testamentair benoemde voogd zich bereid heeft verklaard de voogdij te aanvaarden, kan de andere ouder, die nog geen gezag heeft, zich toch tot de rechter wenden met het verzoek om alsnog met het gezag over het kind te worden belast. Dit verzoek van de andere ouder wordt ingewilligd, tenzij dit niet in het belang van het kind is.

Het verzoek met binnen een jaar nadat de testamentaire voogdij is aangevangen worden gedaan. De ouder heeft hier dus een sterke positie.

De benoeming van een voogd in een testament is dus geen garantie dat die persoon ook daadwerkelijk de voogdij krijgt, omdat

a.    de voorgestelde voogd de voogdij niet kan aanvaarden; of

b.    de andere ouder een verzoek indient om toch met het gezag over het kind te worden belast.

3. Na het verstrijken van de termijn van een jaar, kan de andere ouder ook nadien nog aan de rechter vragen met het gezag over het kind te worden belast.

Een dergelijk verzoek wordt wel minder snel wordt toegewezen.

Het verzoek wordt alleen toegewezen als de omstandigheden inmiddels zijn gewijzigd, of als destijds van onjuiste of onvolledige gegevens is uitgegaan.

 

Benoeming door rechter

Als ouders geen voogd hebben aangewezen, benoemt de kantonrechter een voogd.

Een kind ouder dan 12 jaar wordt bij deze beslissing betrokken. Tevens wordt de familie van het kind bij de beslissing betrokken. De bedoeling van deze regeling is, na te gaan of de door de rechter benoemde voogd draagvlak heeft binnen de familie en bij het kind.

 

Voogdij zonder tussenkomst notaris

Het is ook mogelijk voogdij te regelen zonder tussenkomst van de notaris. Deze procedure verloopt via de rechtbank. De voogdij wordt dan aangetekend in het gezagsregister dat bij de rechtbank wordt aangehouden. Voor elk kind moet een apart formulier worden ingevuld.